Şu gerçek dünyada ağacız ağaç
Ağaçlar ağaca kul diyemeyiz
Birine kızarsak tekmeyi vurup
Şurada karşında yol diyemeyiz
Bize su verene meyve veririz
Onları ısıtır odun oluruz
Dermansız birine derman oluruz
Dermanını kendin bul diyemeyiz
İlkbahar gelince çiçekler açar
Onların da yeşil yaprakları var
Yele karşı hepsi başını sallar
Bizden olmayana kıl diyemeyiz
Ne bencillik vardır temelimizde
Ne para hırsıdır kafada gözde
Biz insan değiliz, bitkiyiz sözde
Bize yağmur ele sel diyemeyiz
Şu bizim gölgemiz herkese gerek
Yasak eylemişler örgü çekerek
Siz insanlar gibi gölgelenerek
Ben burda sen orda kal diyemeyiz
İsteyen herkese vermeli bizi
Süsleyip duralım evlerinizi
Yaratmamak için hiçbir hırsızı
Bana gölge sana dal diyemeyiz.