Vicdansız bir gecenin koynunda debelenirken
Seni aradım saatlerden bir sabah vakti
Kekremsi
Ayrılık tadında bir gün
Ve O
Kaf dağının ardındaydı.
Kaf dağının bütün canavarları
Aramızdaydı.
Bitmez tükenmez bir mesafeydi
Elin elimdeyken bile
Hangi canavarın gözleri gözlerinde
Ve ben
Eriyordum
Mesafelerin sonsuzluğunda
Erimek isterdim halbuki
Gözlerinın renginde
Bana her baktığında
Bir titreme tutuyordu
benliğimi saran
Bir sara nöbetine varan
Senin yerine
Aşkımın sensizlik dehlizlerine
Bu kadar yakınken hatta
Alışmak varmış hayatta
Ne eylersin